Kullandığım malzemeler: Soğuk porselen hamuru
Akrilik boya,
yün ip,
tutkal,
limon tuzu
zincir ip
ve biraz hayal gücü.
İnstagram: Salvo Noyan (Dağhan Özek)
Tıkırtılar ve bir umut azıcık Mavilik
Radyo günlükleri ve erken coşan sabahları; ''kalkın'' diyor, kalkın! Kalbi mırıldanıyordu; huzur apartmanının içinde huzursuz düşünceleri soğuk mavi akıyordu. Bir resmi var mıydı ki fotoğrafı olsun demişti. Aradığı deliği bulmuştu da, aradığı kişiyi bir türlü bulamamıştı. Yoktu çünkü. Bakkala kadar gitmişti belki. Bir koşu bakkala indi coşkun adam. Bakkal kurbağa bey adama en sevdiği kurabiyesini verdi, hem de bedava. Bunu hak edecek ne yaptım ben? Adam bakkaldan çıkıp kurabiyelerini yerken, kalbi kan akıtmaya başlamıştı. Beyaz tişörtü kırmızı içinde! Vayy şuna bakın! Şimdi onu kim yıkayacaktı? Evinden akan yeşil balçıklar, gömleğindeki kurumuş kan lekelerini çoktan benimsemişti bile, ve akşama bardağa girecek ucuz bir şarap tam hizasında. Tv karşısında çokça uyuyup uyandı ama dişlerini fırçalamadı. Radyoda Deep Purple çalarken, yıllar önce dans ettiği gibi dans etmedi. Çizgileri düzdü, ucuz şarabı ekşi. Dikizlediği delikten baktı bir kez daha. Ayıptı, sevd...
Yorumlar
Yorum Gönder